کارکرد هنری زبان که پایگاه تفکر و اندیشه است، به ارتقاء و تعمیق زبان می‌انجامد. آن‌گاه که عناصر هنری با زبان در هم می‌آمیزد، زبان ادبی شکل می‌گیرد. این عناصر به شکل‌های گوناگون در زبان نمود می‌یابند و تأثیرگذاری آن را ارتقاء می‌بخشند. ابزار و سنجه‌هایی که معرّف زبان ادبی باشند و کاربرد و کارکرد آن را تبیین کنند از طریق متون ادبی شناخته می‌شوند.
هدف عمدۀ پژوهش‌‌‌نامة زبان ادبی فراهم نمودن محیطی فکری و علمی برای پژوهشگران ملّی و بین‌المللی است تا آخرین یافته‌های خود را دربارۀ زبان ادبی به اشتراک و بحث بگذارند. امید است انتشار این نشریه معرفی زبان ادبی و پژوهش‌های وابسته بدان را در ایران و جهان ارتقاء بخشد و راه‌کارهایی برای مسائل نظری و عملی این رشته ارائه دهد.
این نشریه مقالات معتبر در حوزه‌های زیر را به چاپ می‌رساند:
به‌منظور دسترسی سهل و سریع‌تر پژوهشگران و مراکز کتابخانه‌ای و تحقیقاتی به آخرین یافته‌های پژوهشی در این زمینه، این نشریه اجازۀ دسترسی آزاد به مقالات را به خوانندگان می‌دهد و از پایگاه‌های اطلاعاتی مگیران (magiran) و نورمگز (noormags) برای ایجاد نظام بایگانی توزیعی برای کتابخانه‌ها و افراد بهره می‌برد. این نظام بایگانی به مسئولان کتابخانه‌ها اجازه می‌دهد که امکان گردآورری کامل مقالات را دراختیار داشته باشند.